مفاهیم فناوری فضایی آینده نگر را برای مطالعه اولیه
۱۴۰۰/۱۲/۹ دوشنبه
(0)
(0)
ناسا مفاهیم فناوری فضایی آینده نگر را برای مطالعه اولیه انتخاب میکند
یک فضانورد وارد یک اسکنر بدن میشود و ساعاتی بعد با لباس فضایی سفارشی روی مریخ راه میرود و اکسیژنی را که از جو غنی از دی اکسید کربن مریخ استخراج شده است تنفس میکند. در زهره، یک هواپیمای بدون سرنشین پرنده مانند بادی در آسمان میچرخد و جو سیاره و الگوهای آب و هوا را مطالعه میکند. ایده هایی مانند این در حال حاضر علمی تخیلی هستند، اما به لطف دور جدید کمک های مالی ناسا، ممکن است روزی به واقعیت تبدیل شوند.
برنامه مفاهیم پیشرفته نوآورانه ناسا (NIAC) با تأمین مالی مطالعات اولیه برای ارزیابی فناوریهایی که میتوانند از مأموریتهای هوانوردی و فضایی آینده پشتیبانی کنند، اکتشاف را تقویت میکند. فهرست جوایز جدید مجموعاً 5.1 میلیون دلار به 17 محقق از 9 ایالت ارائه میکند.
Pam Melroy معاون مدیر ناسا گفت: «از آنجایی که ما به مقاصد چالش برانگیزتری برای اکتشاف با انسان و رباتها نگاه میکنیم، ایدههای نوآورانه و تفکر آینده برای کمک به ما برای رسیدن به نقاط عطف جدید حیاتی خواهد بود.» "مفاهیمی مانند مفاهیمی که با این دور جدید بودجه NIAC مورد مطالعه قرار میگیرند، به ما کمک میکنند تا دامنه ممکن را گسترش دهیم تا بتوانیم آن را به واقعیت تبدیل کنیم."
مفاهیم انتخاب شده شامل 12 پروژه جدید برای مطالعه فاز اول، و همچنین پنج جایزه فاز دوم است که به محققان اجازه میدهد تا به کار قبلی خود بر روی مفاهیم نوآورانه ادامه دهند. این پروژه ها هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند و ماموریت های رسمی ناسا محسوب نمیشوند. همکارهای فاز اول هر کدام 175000 دلار برای یک مطالعه 9 ماهه دریافت خواهند کرد و همراهان فاز دوم هر کدام 600000 دلار برای مطالعه در یک دوره دو ساله دریافت خواهند کرد.
جیم رویتر، دستیار مدیر اداره مأموریت فناوری فضایی ناسا (STMD) در مقر این آژانس در واشنگتن گفت: «مأموریت ناسا برای اکتشاف جهان نیازمند فناوریهای جدید و روشهای جدید انجام کارها است. "مطالعه این ایده های خلاقانه اولین گام برای تبدیل داستان های علمی تخیلی به واقعیت علمی است."
پروژههای فاز اول جدید شامل طراحی جدیدی برای یک فضاپیمای سرنشین دار است که در مقایسه با ماژولهای معمولی خدمه در برابر تشعشعات در سفرهای طولانی محافظت میکند، مفهومی برای یک هواپیمای الکتریکی کاملاً بیصدا، و ایدهای برای فضاپیمایی که میتواند گرمای خورشید را برای به حرکت درآورد. با سرعتی بی سابقه از منظومه شمسی خارج شد.
جان ماتر، برنده جایزه نوبل و اخترفیزیکدان در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرینبلت، مریلند، مفهومی را پیشنهاد میکند که میتواند به بشریت در مطالعه سیارات فراخورشیدی دوردست و شبیه زمین کمک کند. یک ستارگان به اندازه زمین فوتبال در فضا با تلسکوپهای زمینی هماهنگ میشود و نور ستارههای دور را مسدود میکند و به ستارهشناسان اجازه میدهد تا نشانههایی از حیات را در جو سیارات در منظومههای ستارهای دیگر جستجو کنند.
مفهومی که توسط سارا سیگر از موسسه فناوری ماساچوست ارائه شده است به دانشمندان کمک میکند تا سیاره ای بسیار نزدیک به خانه را مطالعه کنند: زهره. یک کاوشگر با چتر نجات به جو سیاره میزند تا نمونه ای از گاز و ابرها را بگیرد. این نمونه به زمین آورده میشود، جایی که دانشمندان میتوانند به دنبال نشانههایی از حیات در جو زهره بگردند - یکی از معدود مکانهایی که میتواند در سیاره داغ و پرفشار زنده بماند.
مایکل لاپوینت، اجرای برنامه اجرایی برنامه NIAC در مقر ناسا، گفت: «مانند سالهای گذشته، گروه جدید ما از همراهان NIAC خلاقیت و دیدگاه جامعه فضایی را به طور کلی به نمایش میگذارند.
پروژههای فاز دوم منتخب شامل طرحی برای رباتهای کوهنوردی کوچک است که میتوانند غارهای زیرسطحی در مریخ را کاوش کنند، روشی جدید برای استفاده از انرژی هستهای برای فضاپیماها، و مفهومی برای انبوهی از میکرو رباتهای شناگر چاپ سهبعدی که میتوانند جهانهای اقیانوسی را کشف کنند. انسلادوس، اروپا و تیتان.
زک منچستر از دانشگاه کارنگی ملون، همکار فاز دوم، کار خود را بر روی مفهومی برای گرانش مصنوعی در فضا با استفاده از ساختار چرخشی به اندازه کیلومتر ادامه خواهد داد. پس از پرتاب بر روی یک موشک، ساختار پیشنهادی تا 150 برابر اندازه اصلی خود مستقر میشود و به یک زیستگاه چرخان عظیم تبدیل میشود که گرانش مصنوعی برابر با گرانش زمین در برخی از بخشهای ساختار ایجاد میکند.